نان سالم

چند روز قبل درجلسه‌ای صحبت از نان به میان آمد.یکی از حضار، خاطره‌ای بسیار جالب را تعریف کرد.

می‌گفت خواهری دارد که سال‌ها است مقیم یکی از کشورهای اروپایی است و چند ماه قبل به ایران آمده و چند روز در منزل وی سکونت داشته است. می‌گفت صبح روز اول با شوق و ذوق به نانوایی سنگک محل رفته و چند نان سفارشی تهیه کرده و صبحانه‌ای مفصلی برای میهمان عزیزش تدارک دیده و انتظار داشته است که خواهرش پس از چند سال دوری از ایران، در برابر نان سنگک، عکس‌العملی خاص از خود نشان دهد اما در کمال تعجب می‌بیند رفتار میهمان کاملاً عادی است!

کنجکاو می‌شود و از خواهرش می‌پرسد که نان چطور است و آیا هوس سنگک داغ و تازه نکرده بود؟ خواهرش در پاسخ ضمن تشکر و قدردانی می‌گوید: 《ما نیز آنجا هر روز سنگک تازه می‌خوریم و نانوایی سنگک محل ما، نانش از سنگک محل شما بهتر است》

این خاطره را که شنیدم به یاد آوردم که حدود بیست سال قبل، یکی از نانوایان بنام در شهرک غرب، هفته‌ای چند بار تعدادی نان را بسته‌بندی می‌کرد و به فرودگاه می‌برد و یکی از افتخاراتش این بود که نانی را که صبح در تهران طبخ شده، تعدادی از ایرانیان مقیم اروپا بعد از ظهر میل می‌کنند.